Woodstock Nostalgie

Tjonge, ik weet nog dat ik aan Hyvess meedeed, en een account aanmaakte en er vervolgens verder niets meedeed. Het spreekt me denk ik niet aan, zonder overigens hiermee de uitvinders ervan tekort te doen want het aantal deelnemers liegt er niet om. Toch miste ik iets en dat is denk ik het gat waar Face Book al vroeg gebruik van maakte. Face Book is naar mijn mening een voorbeeld van sociale media van de hoogste klasse.

Toen ik een Face Book account aanmaakte, ik weet eigenlijk niet meer waarom, dat zal wel door de film komen die over Face Book is gemaakt, merkte ik dat ik veel meer contact kreeg met mijn familie en meer te weten  kwam zonder dat ze  me daar persoonlijk over vertelden. Veel mensen uit mijn verleden zitten hierop en door al die aankondigingen wordt ik vanzelf bijgepraat. Ik ben niet nieuwsgierig hoor, maar wil het gewoon weten vanuit een gezonde belangstelling.

Ik ben altijd een soort van eenling geweest, en hoefde niet per se mensen om me heen te hebben. Deze kluizenaars mentaliteit zorgde ervoor dat ik me overal van isoleerde en mijn wereld een wereldje werd.
Toch bleef ik altijd nieuwsgierig naar de mensen die ik kende en die iets speciaals voor me betekenden. Een ervan was een jeugdliefde van 36 jr geleden, die ik al zolang niet meer gezien heb. Ik weet nog dat ik stapel op haar was en dat het plotseling voorbij was, uit verdriet heb ik negatieven en foto's weggedaan. Tja iedereen verwerkt zijn problemen anders , ik dus op deze manier.

Via via op face Book zag ik haar naam, ik had weleens gegoogeld en haar gevonden, foto's enzo maar de drempel is te groot om dan de stap te nemen om contact te zoeken. Met FB is dat anders, huppekee druk op de knop vriend toevoegen en vervolgens afwachten op je verzoek bevestigd wordt. Om een lang verhaal kort te maken we hebben een gesprek gehad van zo'n 8 uur, en als ik niet opeens erg moe werd dan hadden we er nog wel een uur aan kunnen breien. Nu hebben we regelmatig contact wat ik heel erg leuk vind, en ga ik haar na al die jaren ontmoeten op Woodstock aan de waal in Tiel.

Haar zwager (woonachtig in Tiel) gaat optreden, wat ook de reden is dat ze naar Tiel komt. Leuk, dus kunnen we dat gebruiken om elkaar te ontmoeten en wat bijpraten. Van mijn profielfoto weet ze hoe ik er nu uitzie, ik ben onherkenbaar veranderd volgens haar, maar zij is voor mij toch herkenbaar gebleven. Ik ben erg benieuwd want ook al zit er zo'n tijd tussen, het telefonisch contact tussen ons verliep leuk. Een mens kan in zijn leven op meerdere vlakken flink veranderen en zoals je iemand toen kende hoeft niet meer hetzelfde te zijn als je elkaar na 36 jr weer spreekt.

Ik ben ontzettend blij en hoop dat het doorgaat, want Woodstock is een beetje nostalgie, maar ik kom in de eerste plaats wel om haar te ontmoeten en dat gaat voor mij boven de nostalgie uit.....

Woodstock in de regen, dat zag ik voor me toen ik vanmorgen (zaterdag 25-06-2011) naar buiten keek. Lekker in de regen rondlopen als een paar verzopen katten soppend in het gras en lekker modderig nat en klam. Maar als je A zegt moet je ook B zeggen dus gewoon gaan!!! Ik had er niet veel zin meer in maar mijn jeugdvlam zei al een keer eerder door de telefoon dat ze een beetje regen niet erg vond en geen zin had om een paraplu mee te zeulen.

Goed als zij zo sterk is dan wil ik niet als een watje overkomen, door het af te zeggen vanwege de regen. Dus hoopte ik een beetje dat zij het af zou zeggen omdat ze al eerder aangaf dat ze niet zeker wist of ze het zou redden vanwege haar werk (ja ze werkt op zaterdag!!). Ik besloot af te wachten en ik was van plan om iets lekkers voor haar mee te nemen als ze niet af zou bellen, want ik weet dat ze van snoepen houdt. Ik heb vaker een wens of gedachte in mijn hart en het is daarom goed om niet al te ver vooruit te lopen.

En dat was nu ook het geval, ze belde mij op om te zeggen dat het niet doorging, ik vind het jammer dat ik haar niet zou spreken en in het echt kon zien maar ik was vooral opgelucht vanwege het slechte weer en toch ook wel omdat ik een beetje zenuwachtig ben voor zo'n ontmoeting na zoveel jaren. we spreken gewoon een andere keer af als het toevallig ons beiden goed uitkomt, in mijn gedachten is dat op een mooie dag ergens in de toekomst....... we hebben elkaars telefoonnummer dus we krijgen nog wel contact

Toeval bestaat niet

Ik was net bij de advocaat geweest om een referte brief te ondertekenen waarin ik in aangaf dat ik het eens ben met de scheidings eisen. Bij de advocaat zag ik in de wachtkamer een exemplaar van het blad De Zaak.
Nu ben ik best wel entrepeneurig dus bladerde ik door het tijdschrift en mijn oog viel op een artikel genaamd "Internet Godinnen". Tsja zo'n titel wekt de aandacht vooral bij mannen denk ik (of ook bij vrouwen?), voordat je denkt dat het gaat om prachtige glamourvrouwen of softporno pictures zal ik je alvast uit de droom helpen.

Het ging om een schrijfster die nog nooit iets had uitgegeven en als webredacteur bij kieskeurig.nl had gewerkt. het gaat dus zuiver om webgerelateerde zaken. Zij vond een niche in de markt en dat gaat over webshops dat alsmaar in aantal toeneemt. Dit is wel de toekomst aangezien zeker in Nederland het aantal web aankopen explosief stijgt. Een saillant detail is dat maar liefst 82% van de aankopen wordt beslist door vrouwen, of althans daar een beslissende invloed op hebben.

Uit eigen ervaring weet ik dat H&M en Wehkamp en Zalando rijk worden van mijn dochters alleen al. Deze schrijfster richt zich dus op Webshops met een webcontent gericht op het opzetten van webshops door vrouwen en voor vrouwelijke consumenten met navenante marketingstrategieen. De 3e druk stond op stapel en het blad was begin mei gedateerd dus dacht ik ff langs de Bruna en daar dat boek met de 3e druk halen. Nu liep ik door de waterstraat (de drukste winkelstraat) in Tiel en zag ik dit tafereel, en dacht he? wat gek en toch grappig. Twee eenden als het ware wachtend voor een gesloten cofferoom.

Wie had gedacht dat eenden niet vies waren van een bakkie koffie en een gebakje?? Of moest ik achter dit tafereel iets anders zoeken, een teken of waarschuwing of zo. Het moeten wel knettergekke eenden zijn om om 13.30 midden in de stad voor een petit restaurantje te wachten. Enfin in de Bruna aangekomen vroeg ik naar het boek dat helaas niet op voorraad was. Maar ik laat me niet zo snel uit het veld slaan want ik wist nog een boekhandel die 250 meter verder op gelegen was. Ik wilde dit boek toch wel hebben en toog erheen.
Eerst maar eens vragen dacht ik en tot mijn vreugde hadden ze het boek op voorraad.

Dolgelukkig kocht ik het boek, en pinde zodat ik rood stond. Maar ik blijf optimistisch want ik dacht dat geld verdien ik toch terug. Thuisgekomen opende ik nieuwsgierig het boek en zocht naar de drukvermelding. Shit dacht ik het is de tweede druk nog... Mijn gedachten vlogen terug naar de scene met de twee eenden voor een gesloten zaak. Deze twee eenden symboliseren de 2e druk de gesloten deuren vd zaak sloegen op het mislukken om het exemplaar met de 3e druk bij de Bruna te verkrijgen. Toeval? Het moraal van dit verhaal is, ben je iets van plan en je komt iets geks, raars, curieus of vreemds tegen probeer dit te linken met je missie.

Oftewel kijk uit voor 2 slapende eenden voor gesloten deuren!!! Wat ik met het boek doe? Ik hou het boek want de 2e druk is van december 2010 en de 3e druk zal van mei/juni zijn. Verandert er zoveel? Ik weet het niet de tijd zal het leren....

Ja en in dit boek stond ook nog toevallig een interview van de auteur met mijn nicht Serena Verbon van Beautylab, toeval of niet??? 

Een merelnest in mijn tuin

 

Ik was erg verrast toen ik ontdekte dat een merel een nest had gebouwd in een lege plastic bloembak in mijn tuin. Het leek mij een goede plek voor een nest, lekker verscholen tussen een klimop, mijn zegen hadden ze.

Ik was natuurlijk razend nieuwsgierig en keek op een onbewaakt moment in het nest en zag daar 5 eieren.

Te weinig voor een fatsoenlijke omelet, dus liet ik ze met rust.
   

En ja hoor na een week of wat keek ik weer in het nest en zag daar 2 eieren en 3 jonge merels, er schoot van alles door me heen maar een ding wist ik, afblijven!!! Hoe leuk ze er ook uitzien blijf ervan af anders worden ze door de moeder verstoten vanwege de mensengeur die aan ze blijft kleven.

Dus even gespiekt en ze zagen er gezond uit, mooi zo.
   

Pas geleden zat ik in de tuin en zag ik een ekster vliegen, gek normaal zie je ze nooit in onze achtertuinen? Ik besteede er geen aandacht aan en ging naar binnen. Opeens zag ik de ekster bij het nest en ik voelde dat er gevaar dreigde. als een tweebenig vleugelloze merel man stormde ik naar buiten om het nest te beschermen, maar ik was te laat. De ekster vloog weg met een ei in zijn bek en ik er achteraan. Toen deze ekster over het hek  vloog was het te laat ik kan dat namelijk niet en heb dat nooit gekunt.
   

Ik besloot voortaan op het nest te letten en bewaakte het nest vanuit de tuin, of vanachter de tv telkens naar buiten glurend. Er gebeurde een tijd niets , toen ik eergisteren in het nest keek was er maar 1 jong vogeltje over. Zo zie je maar de een zijn dood is de ander zijn brood. Zijn maaltijd bestond uit 2 eieren en 2 jonge vogeltjes en het laatste jong wordt nu goed bewaakt.
   

Mama en papa merel hebben een ploegendienst ingesteld, er blijft altijd iemand thuis da's wel zo veilig. Wat kunt  u van dit verhaal leren? Moeders kijk uit voor eksters!!!!!

Ik zag dat het nest onbewaakt was en heb meteen even gekeken hoe het met het jonge mereltje gaat en het ziet er goed uit. eerst was het mereltje nog kaal maar nu heeft het al veren gekregen. Zal niet lang meer duren of het gaat uitvliegen. Ik blijf het iets unieks vinden, 1 van de 5 en het blijft groeien. Maar dit vogeltje is nog lang niet uit de gevarenzone er zijn ontzettend veel katten in de buurt.
   

 

Ik zat buiten in de tuin en de merel moeder hipte nerveus heen en weer en vloog van links naar rechts. ik lette er niet erg op en ging weer naar binnen het leek alsof ik de reden van haar onrust was en dacht laat haar lekker met rust. Even later zag ik iets zwarts met met wit (een ekster) voorbij vliegen en dacht nu moet ik het eea in de gaten houden. Ik ging de tuin in en zag dat het nest verlaten was, dus gluurde ik in het nest. En ja hoor tot mijn schrik vond ik het nest leeg. Ik dacht wat jammer nou, tot ik plots er aan dacht hoe nerveus mama merel was. 

Zou het? zou het kunnen dat het jonkje uit het nest was gevallen en dat mama merel daarom zo'n alarm sloeg toen ik in de tuin was? Ik keek goed op de grond, en in alle hoeken tot ik het jonge mereltje ontdekte. ik heb het jonkje niet gepakt om het in het nest te leggen. Ik dacht laat ik het nou niet verpesten en strooide alleen heel kleine stukjes brood heel dicht bij dit jonkje. wel spannend hoor! Ik denk erover om op de ekster te gaan jagen om zo het jonkje de kans te geven op te groeien. Ik wacht wel af....

   

Gelukkig het gaat goed met het jonge mereltje, hij krijgt eten en huppelt rond. Ik heb het tuuintje afgesloten zodat Tiamo ons maltezer hondje hem niet kan bereiken en bang maken.

Het mereltje is weg, eind goed al goed?

EINDE